Shërbesa e leximeve
21 gusht, Shën Piu X, papë
Lindi në Riezë (Trevizo) në vitin 1835. I shuguruar meshtar iu kushtua me një angazhim të shenjtë ushtrimit të detyrës pastorale. U bë pastaj ipeshkëv i Mantovës, patriark i Venecias dhe në vitin 1903 qe zgjedhur papë. Si program të pontifikatit të tij mori moton paoline “Instaurare omnia in Christo” dhe e vuri në jetë me guxim dhe me qëndrueshmëri besimplote.
E dashuroi varfërinë, promovoi ngritjen e jetës së krishterë dhe luftoi modernizmin dhe gabime të tjera. Vdiq në vitin 1914.
Ftesa
DO Zot, hapi buzët e mia.
CDhe goja ime do të kumtojë lavdet e tua.
Në shërbesën e së dielave dhe të ditëve të javës:
Ant. Ejani ta adhurojmë bariun e tejetlartë,
Krishtin Zot.
Psalmi 95 /94/
Grishje për të lavdëruar Hyjin
Nxitni njëri-tjetrin dita-ditës deri sa të zgjasë kjo “Sot” (Heb 3, 13).
Ejani t'i këndojmë Zotit, *
t'i brohorasim Hyjit, Shëlbuesit tonë.
T'i dalim para me falënderje, *
t'i këndojmë këngë hareje!
Ant. Ejani ta adhurojmë bariun e tejetlartë,
Krishtin Zot.
Sepse Hyj i madhërishëm është Zoti, *
Mbret i madhërueshëm mbi të gjithë zotat!
Sepse në dorën e tij janë thellësitë e tokës, *
të tijat janë edhe majat e maleve,
i tiji është deti ‑ ai e krijoi, *
duart e tija e formuan tokën.
Ant. Ejani ta adhurojmë bariun e tejetlartë,
Krishtin Zot.
Ejani ta adhurojmë, të biem përmbys para tij, *
të biem në gjunjë para Zotit që na krijoi!
Sepse ai është Hyji ynë,
ne jemi populli i kullosës së tij, *
grigja që ai ruan.
Ant. Ejani ta adhurojmë bariun e tejetlartë,
Krishtin Zot.
Oh sikur ta ndienit sot zërin e tij: *
“Mos e bëni zemrën tuaj gur porsi në Meribë,
porsi në ditë të Masës në shkretëtirë, †
kur etërit tuaj më vunë në sprovë: *
më provuan megjithëse i kishin parë veprat e mia.
Ant. Ejani ta adhurojmë bariun e tejetlartë,
Krishtin Zot.
Dyzet vjet më mërziti ajo brezni †
e thashë: 'Popull zemërluhatshëm është ky, *
që s'i njeh udhët e mia.'
Prandaj u përbetova në hidhërimin tim: *
'Askurrë s'do të hyjnë në prehjen time!'”
Ant. Ejani ta adhurojmë bariun e tejetlartë,
Krishtin Zot.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. Ejani ta adhurojmë bariun e tejetlartë,
Krishtin Zot.
Shërbesa e leximeve
V Hyj, më eja në ndihmë!
P O Zot, shpejto të më ndihmosh!
V Lavdi Atit e Birit e Shpirtit Shenjt,
P si ka qenë në fillim,
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen. (K. P. aleluja).
Kjo hyrje nuk përdoret kur Lavdet fillojnë me Ftesë.
Himni
O Krisht, kryetari e princi i barinjve,
ty me gëzim në kremtimin e kësaj feste
turma tërë shpirt këndon me këngë të shenjta
lavdet e duhura.
Ti i pate dhënë tufën e dhenve Pjetrit,
që bota mbarë një vathë e shenjtë të bëhej,
ky i vendosur krejt në krye të Kishës
me urdhrin tënd sundoi.
Ky qe mësues edhe model i grigjës,
ish dritë për të verbrit, lehtësim për të mjerin,
për shumë kënd mbështetës, për të gjithë si atë
bëri gjithçka.
O Krisht, që të mirëve u jep në qiell kurorën
e merituar, bëj që në jetë të bindur
të ndjekim mësuesin, e në fund të gëzojmë
lumninë me shenjtin.
I njëjti lavd lartësoftë Atin e Epërm,
dhe Ty Shëlbues, për jetë mbret i përshpirtshëm,
nëpër gjithë botën të ushtojë lavdia
e Shpirtit Shenjt. Amen.
Ant. 1 Nëse ndokush dëshiron të jetë i pari,
le të jetë i fundit, dhe shërbëtor i të gjithëve.
Psalmi 21 /20/ (2-8. 14)
O Zot, mbreti gëzohet në saje të fuqisë sate, *
plot hare e mbush shpëtimi yt.
Ti ia plotësove dëshirën e zemrës së tij, *
nuk i përbuze lutjet e buzëve të tija.
Që më parë i dhe bekime të mëdha: *
mbi krye i vure kurorë ari të kulluar.
T’u lut për jetë e ti i dhe *
ditë të shumta - në jetë të jetës.
E madhe është lavdia e tij në shpëtimin tënd: *
e stolise me madhëri e me shkëlqim.
Ti e bëre bekim përgjithmonë, *
e kënaqe me gëzim në praninë tënde.
Sepse mbreti shpresën e ka në Zotin, *
në saje të besnikërisë së të Lartit Zot s’do të trandet.
Ngrihu, o Zot, me fuqinë tënde, *
e ne do të këndojmë
e do të vallëzojmë për ngadhënjimin tënd.
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 1 Nëse ndokush dëshiron të jetë i pari,
le të jetë i fundit, dhe shërbëtor i të gjithëve.
Ant. 2 Kur të lajmërohet Kryebariu,
do të kurorëzoheni me lavdi të pavdekshme.
Psalmi 92 /91/ I (2-9)
Është punë e mirë ta lavdërosh Zotin, *
t’i këndohet Emrit tënd, o Zot i tejetlartë.
Të shpallim dashurinë në mëngjes *
e gjatë natës besnikërinë tënde,
me harpë dhjetëkordash e me lirë, *
me këngë përcjellë me cetër.
Se ti, o Zot, më gëzove me veprat e tua, *
kënaqem për veprat e duarve të tua.
Sa të madhërishme janë veprat e tua, o Zot, *
sa të thella mendimet e tua!
Njeriu i pamend nuk i di, *
dhe i marri nuk do t’i kuptojë.
Po edhe në mbifshin mëkatarët porsi bari, *
e në lulëzofshin ata që bëjnë keq,
janë të caktuar për bjerrje të pasosur, *
vetëm ti je i Tejetlartë për amshim, o Zot!
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 2 Kur të lajmërohet Kryebariu,
do të kurorëzoheni me lavdi të pavdekshme.
Ant. 3Shërbëtor i mirë dhe besnik,
hyr në gëzimin e Zotërisë tënd.
II (10-16)
Sepse qe, o Zot, armiqtë e tu, †
sepse qe, o Zot, armiqtë e tu do të birren, *
do të shpërndahen të gjithë keqbërësit.
Ti ma rrite fuqinë porsi të buallit, *
më shugurove me më të pastrin vaj.
Prej së larti i shikon syri im ata që më urrejnë, *
veshët e mi pa tronditje i dëgjojnë kundërshtarët e mi.
I drejti lulëzon si palma, *
rritet porsi cedri i Libanit.
Të mbjellë në Shtëpinë e Jakobit *
lulëzojnë në banesat e Hyjit tonë.
Japin fruta edhe në pleqëri, *
janë të kërthndeztë e plot shëndet,
për të shpallur se Zoti është i drejtë: *
Qeta ime, në të cilin nuk ka të meta!
Lavdi Atit e Birit *
e Shpirtit Shenjt,
si ka qenë në fillim, *
ashtu tash e përgjithmonë e jetës. Amen.
Ant. 3Shërbëtor i mirë dhe besnik,
hyr në gëzimin e Zotërisë tënd.
D Prej gojës sime do ta dëgjosh fjalën,
C dhe atë do t’ua kumtosh vëllezërve të tu.
Leximi i parë
Për një papë ose një ipeshkëv:
Prej letrës së shën Palit apostull drejtuar Titit 1, 7-11; 2, 1-8
Fort i dashur, mbikëqyrësi, si mbarështues i Hyjit, duhet të jetë i patëmetë: jo i vrazhdë, jo hidhnak, jo pijanec, jo mujshar, jo lakmues i fitesës së ndytë, por mikpritës, që e do të mirën, i urtë, i drejtë, i shenjtë, që zotëron me vete, i thelluar në fjalën e vërtetë të mësimit, që të jetë i zoti të japë zemër në mësimin e shëndoshë dhe t'ua mbushë mendjen kundërshtarëve.
Vërtet, ka shumë të tillë që nuk nënshtrohen, që flasin shumë dhe gënjejnë ‑ sidomos ata që vijnë nga rrethprerja. Atyre duhet t'u mbyllet goja, sepse të tillët pështjellojnë familje të tëra duke mësuar çka nuk duhet dhe këtë e bëjnë me qëllim të fitimit të ndytë.
Ti veç, mëso çka është në përkim me mësimin e shëndoshë: që pleqtë të jenë të përkormë, të ndershëm, të urtë, të shëndoshë në fe, në dashuri dhe në qëndresë. Po ashtu edhe plakat: të kenë sjellje si u ka hije shenjtërve: jo shpifëse, jo të dhëna mbas verës, por mësuese të së mirës: t'i mësojnë gratë e reja t'i duan burrat e vet dhe fëmijët e vet: të jenë të urta, të pastra, shtëpiake, me mend, të mira, t'u binden burrave të vet ‑ që fjala e Hyjit të mos shahet.
Po ashtu nxiti të rinjtë që të jenë të përkormë. Në çdo gjë ji shembull me vepra të mira: në mësim ‑ përpikërinë, denjësinë; fjala të jetë e shëndoshë, e patëmetë që kundërshtari, duke mos pasur çka të flasë keq për ne, të turpërohet.
Përgjigjja Krh. Vap 20, 28; 1 Kor 4, 2
C Kini kujdes për grigjën, mbi të cilën Shpirti Shenjt ju vuri mbikëqyrës. * Udhëhiqeni Kishën e Hyjit, që me gjakun e Birit të vet e fitoi për vete.
D Prej mbarështuesve kërkohet që secili të jetë besnik.
C Udhëhiqeni Kishën e Hyjit, që me gjakun e Birit të vet e fitoi për vete.
Leximi i dytë
Nga Kushtetuta Apostolike “Divine Afflatu” i shën Pio X, papë
(AAS 3 [1911], 633-635)
Kisha që këndon lavdet e Hyjit
Psalmet u kompozuan me frymëzim hyjnor dhe gjenden të përmbledhura në Shkrimet e Shenjta. Nga kjo gjë rrjedh se që nga fillimi i Kishës psalmet kanë shërbyer në mënyrë të mrekullueshme për të ushqyer përshpirtërinë e besimtarëve. Të krishterët me anë të psalmeve i ofronin vazhdimisht Hyjit flinë e lavdit, do të thotë frytin e buzëve që i jepnin nderimet emrit të tij (krh. Heb 13, 15; Oz 14, 3). Një pjesë shumë e madhe e vetë Liturgjisë së shenjtë dhe të Shërbesës Hyjnore, sipas përdorimit të pranishëm edhe në Ligjin e vjetër, është e përbërë nga psalmet. Nga ata lindi ai “zë i Kishës” për të cilin flet shën Bazili, dhe psalmodia, “bija e atij himnizimi”, siç e quan paraardhësi ynë Urbani i tetë, “që tingëllon pandërprerë para fronit të Hyjit dhe para Qengjit”. Përmbi të gjitha janë psalmet që, sipas shën Atanazit, u mësojnë njerëzve të jetës së kushtuar kultin hyjnor, “në cilën masë duhet lavdëruar Hyji, dhe me cilat fjalë i duhet dhënë në mënyrë të hijshme nderi”. Në mënyrë shumë të madhërishme në lidhje me këtë thotë shën Augustini: “Për të qenë në mënyrë të përshtatshme i lavdëruar nga njeriu Hyji vetë u lavdërua; e pasi u denjua ta lavdërojë vetveten, për këtë arsye njeriu e gjeti mënyrën se si ta lavdërojë”.
Në psalme gjendet një frytshmëri befasuese për të nxitur në shpirtrat e të gjithëve dëshirën e virtyteve. Ndonëse i gjithë Shkrimi ynë, i vjetri dhe i riu, vjen nga frymëzimi hyjnor dhe është i dobishëm për mësim (krh. 2 Tim 3, 16), megjithatë libri i psalmeve, sipas shën Atanazit është, në një farë mënyre, kopshti i parajsës në të cilin mund të mblidhen frytet e të gjitha shkrimeve të tjera të frymëzuara. Në këtë mënyrë psalteri jo vetëm që i lartëson këngët e librave të tjerë biblik, por ia bashkëngjit edhe këngët e tija të cilët i modelon nën zërin e cetrës. Shën Atanazi shton: “Në të vërtet, mua që lartësoj këngët, psalmet më duken si pasqyra në të cilën njeriu e kundron veten e tij dhe gjendjen e tij të brendshme dhe nga kjo gjë ndjehet i shtyrë për t’i recituar”. Shën Augustini në Rrëfimet thotë: “Sa kam qarë duke dëgjuar himnet dhe këngët në nderin tënd, i prekur thellësisht nga zërat e Kishës sate, që këndonte me plot ëmbëlsi! Këta zëra dridheshin në veshët e mi dhe e vërteta ulej ngadalë në zemrën time dhe çdo gjë shndërrohej në ndjenjë dashurie dhe më jepte aq shumë gëzim saqë unë shkrihesha në lot”.
E kush është ai që nuk do të ndjehej i ngritur lart duke përsëritur ndonjërën nga ato pjesët e shumta që në mënyrë kaq lirike dhe të thellë e këndojnë madhështinë e pakufi të Hyjit, pushtetin e tij, shenjtërinë e tij të madhërishme, mirësinë e tij dhe mëshirën bashkë me të gjitha vetitë e tjera hyjnore të posaçme?
Ajo ndjenjë e fortë fetare që i përshkon është në mënyrë të jashtëzakonshme e vlefshme për të çuar zemrat në mirënjohje drejt bamirësive hyjnore, apo për të frymëzuar thirrjen e përvuajtur për hiret e reja, apo për të zgjuar vendime të dobishme për kthimin nga mëkati.
Psalmet e ndezin dashurinë për Krishtin sepse janë si një pikturë që paraqet shumë mirë të përvijuar figurën e Shëlbuesit. Me të drejtë, pra, Augustini “e ndjente në të gjitha psalmet zërin që galdonte dhe që rënkonte, që gëzohej në shpresë ose që dëshironte me gjithë shpirt qëllimin”.
Përgjigjja 1 Sel 2, 4. 3
C Hyji vendosi të na e besojë Ungjillin, ashtu ne edhe e predikojmë: * jo, sikur të donim t’u pëlqejmë njerëzve, por Hyjit.
D Predikimi ynë nuk vjen nga gabimi, as nuk ka qëllime të papastra as nuk mbështetet në dinakëri.
C Jo, sikur të donim t’u pëlqejmë njerëzve, por Hyjit.
Lutja
O Hyj, ti e mbushe shën Pion papë me dije qiellore e me guxim apostolik për të mbrojtur fenë katolike e për të ripërtërirë gjithçka në Krishtin, bëj që t’i ndjekim rregulloret e shembujt e tij e të fitojmë jetën e pasosur. Nëpër Zotin.
Përfundimi i Orës sikurse në Shërbesën e rëndomtë.